“Adalet!” dedin, kurt, Dicle dedin, “Ömer” dedin
Koyunu kendin yerken, halk kemik sever dedin
Rabbim þahittir, sende adaletten eser yok
O gün geldiðinde aramýzda sana yer yok
Geri sayým baþladý, on, dokuz sekiz, yedi
Heyhat ki cehennemde yanacaksýn ebedi
Göktekinden müjde var, bahþiþimi hazýr et
Ahir zaman efendisi geliyor nihayet
Benim Rabbim sahipsiz deðildir ben, ben varým
Bir tek O’dur, Kralým, Padiþahým, Hünkarým