Ne acýdýr bir ömrü vefasýz insanlarla yaþamak . Yanyana oturursun, varlýðý taþ gibi soðuk gelir, bir aðýrlýk yayýlýr aniden huzursuzluk hissettiren . Virüslü bir hastalik bulaþmýþcasýna tüm hücrelerini ele gecirir, en sonunda da ruhunu . Artýk alýnan nefesde zorlamaya baþlar Boðulurcasýna Yüreðinle beyninin arasýnda kalýrsýn. Gitmekle kalmak gibi Ne zordur karar vermek Birkez yakalanmiþsan o virüslü hastalýða Çýrpýnýp durursun oksijensiz kalmýþ beden misali..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Füreyya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.