CAN KIRIĞI

CAN KIRIÐI
Bugün yine öyle efkarlýyým ki
Neden bilemiyorum.
Öylesine iþte,
Belki her zamanki gibi…
Oturmuþum köhne mekanýmýn
Hayata açýlan en manzaralý
Camý kýrýk penceresinin önüne
Dalmýþým derin deryalara…
Ýnci,mercan neyime
Kafam kumdan kule
Bir küçücük dalga aranýyor
Ben dalgalanýyorum!

Dýþarýda bir yaðmur;
Yumruk yumruk damlalar
Düþman döver gibi…
Gökyüzü celallenmiþ;
Ne güneþ gülüyor,
Ne çiçek açmýþ yýldýzlar.
Kasvetin katmerlisi…
Bir deli rüzgar; elinde sopa
Katmýþ önüne bulutlarý
Savurur kah o yana,kah bu yana.
Alýr vurur kalbi kararmýþý
Ak sakallýnýn alnýna.
Þimþek þimþek gözleri
Yýldýrýmla yýldýrmýþ gökleri.
Öyle deli esiyor ki
Penceremde þaklýyor nefesi.
Es bre deli rüzgar es
Devir senin,devran senin es…
Bende estim bir zamanlar
Kim tutardý ki beni hey! …Hey! …
Hani bir keresinde,
Kasýrgalar göndermiþtinde ardýmdan
Kargalar gülmüþtü sana
Tutamadýn ya…
Þimdi o ben;
Bir kýrýk camýn ardýnda
Can kýrýðý topluyorum! …
Hani þu:emeðim,alýnterim,kazancým.
Baþ aðrýlarým,gönül sancým,usancým…
Haydi es bre deli rüzgar
Çok daha sert es.
Benden geçti; sýra sende es! …
Ama þunu iyi bil ki;
Gün gelir,mutlak kesilir hýzýn
Hele bir olsun seninde oðlun kýzýn
Sonra saçlarýna aklar düþüp
Þakaklarýna karlar yaðdýðý gün,
Daha ilk gün;
Üþümeye baþlar sevdiklerin!
Emeðin,terin,derin sevgin
Yok olur bacýn,kardeþin
Güneþin; sevgili eþin.
Nefesin bile kokar olur artýk
Yüzler buruþur,kaþlar gerilir,
Güzel günler aklýna gelir
Sen gerilirsin! …
Ne oldu?
Yaðmur yaðdý böyle oldu! ..

Hey yaðmur! …
Sen eskiden
Ýnce ince yaðardýn
Ýncitmeden yanaðýmdan öperdin
Ninem “rahmet” derdi sana
Ne oldu,sen niye deðiþtin?
Senin de mi gazabýn bana?
Çaptan düþtü belleme sakýn
Cebim delik diye! .
Ýçimdeki azap; kezzaba diz çöktürdü!
Akýllý ol,gelme sütüme deli deli!
Yanmýþýn korkusu ne ola ki yangýndan!
Ben,ne yaðmur yanýklarý yedim bir bilsen!
Vurup durma canýmýn camýna,
Zaten gözüm yaþ; gönlüm ayyaþ! ..
Ne olursunuz biraz yavaþ.
Yavaþ…yavaþ...
Yavaþ olun ki demleneyim dertlerimle
Çay kývamýnda! ..Çay kývamýnda! ..
Vay be yalan dünya! ..
Demek dostun varsa cebine bak,ha!
Ulan,sýðar mý dað gibi dostluklar
Bir küçücük cebe! ..
Aman Ya Rabbi
Yarýnlar kim bilir neye gebe?
Kim bilir, kim bilir neye?
Durmayacak,dinmeyecek misin yaðmur?
Zaten yürekler olmuþ výcýk výcýk çamur! ..
Düþenin dostu olmazmýþ
Var,birkaç damla da sen vur!
Yýldýrsaydý,yýldýrýmlar yýldýrýrdý!
Sen de kimsin? Kilon kaça?
Benim koskocaman bir yüreðim var.
Ýðne deliðinden dar olsa mezar!
Urganýmý boynuma kendim asar!
Kendi mezarýma kendim girerim! ..
Biliyor musun beni en çok;
En çok sevdiklerim kýrdý.
Bilemedi;
Baþ bile yarsa atýlan taþ;
Taþtan aðýrdýr bazen bir damla yaþ! ..

Ne varki herkesin terazisi
Ayrý tartýyor,
Yürekler ayrý atýyormuþ.
Gönül terazisine altýn da koysan
Elbette incinir bundan insan olan
“Ýncinsen de incitme” diyende insan
Ýnsaný bir pul için yiyende insan! ..

Bildin mi þimdi yaðmurcuk
Bir baþkadýr gönül iþi.
Bir baþkadýr sevmek!
Ne ferman dinler
Ne derman diler
Sevgi birincidir
Sevgi bir incidir.
Gerçekten sevebilmiþsen eðer
Ýncitmeyeceksin incinsen de
Öfken bile sana baþýn eðer
Cümle alem bilir; inci sende.
Sende bilirsin;
Sevda salýncaðýna binen
Bir damlada deryayý görür
Eðil, kulak ver topraða;
Gör,gönül gözünle.
Onun da gözü, gönlü seninle
Bakmaz senden baþka hiçbir þeye
Dudaklarý yarýk yarýk; baðrý yanýk
Seni bekleye bekleye…
Dindir öfkeni; incel.
Usulca sokul koynuna yaðmurcuk
Güller açsýn göðsünde, tomurcuk,tomurcuk...
Ýncinsekte incitmeyeleim
Kýrýlsak da kýrmayalým
Benzemiyor can kýrýðý yaðmurcuk
Benzemiyor cam kýrýðýna! ..
Kemal Karapýçak

Sosyal Medyada Paylaşın: