KAPKARA KÖR CAHİL
Eþek olmuþ, tek eksiði boynunda yularý,
Böyleleri dinden imandan eder insaný,
Dayanamadým da eþek oðlu eþek dedim,
Hâþâ huzurdan, sözüm bu meclisten dýþarý.
**
Uðraþma, anlamaz dediler kara cahille,
Tamamda ellerde yanacak cahilliðiyle,
Deh desen gider, çüþ desen durur eþek bile!
Bu ise hiçbir þey anlamýyor, söz nafile.
**
Allah’ýndan korkusu yok, ilimden bihaber,
Bütün bir Ýnsanlýða zararlý, gönle keder,
Versen bütün Dünyayý eline, ne fark eder?
Yakar, Yýkar, daðýtýr, yok eder onu bile!
**
Aman, sakýn düþmeyin cahilin meclisine!
Kulak vermeyin aðzýndan çýkan her sözüne!
Yýlan dayanmaz onun dilindeki zehrine,
Ama o kendince herkese bal satarým der!
**
Her þeyi bildiðini sanýr, hiçbir þey bilmez.
Yüksel, hakikati gösterir, o yine görmez.
Dediðimde dediktir der, dediðinden dönmez,
Övünür durur, kapkara, kör cahilliðiyle!
20 Mayýs 2022 / Mustafa YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.