DÜNYA

DÜNYA...
Hani büyüktü bu dünya?
Hani herkese yer vardý?
Millet güldü eðlendi de..
Bana dar geldi dünya

Hani baharda yeþerdi dünya?
Hani dallar çiçek açardý?
Elin baðýnda bülbül öttü de
Bir bana gülmedi dünya

Hani güneþ doðar aydýnlanýrdý dünya?
Hani yürekler aþk ile çarpardý?
Hani gönül sevgiliyle coþardý?
Sevmedi beni, sevmedi dünya?

Dal diktim kurudu döküldü yapraðým.
Tohum ektim çürüdü topraðým.
El güldü de benim hep ýslak yanaðým.
Bir gün deðil, hep aðlattý dünya?

Omzuma yokluk, yüreðime darlýk...
Gözlerim feri aldý, her yer karanlýk.
Millet çifter çifter, banaysa yalnýzlýk.
Nedense muraz vermedi dünya?

Çeþmeler yaptýrdým çekildi sularým.
Coþan çaðlayandým kurudu pýnarým.
Üç beþ gün deðil bir ömür yanarým.
Kavruldumda bir su, vermedi dünya

Ne çocuk dedi sevdi, þýmarttý.
Ne baðýmý gülümü yeþertti.
Ne kadar dert varsa hepsin yaþattý.
Nedense peþimi býrakmadý dünya?

Yaðmur oldu sele kattý beni.
Dolu oldu taþa tuttu beni.
Kolumdan tutup ateþe attý beni.
Yetmedi külümü savurdu dünya.

Þu ömrümü orda buda harcadým.
Bir vefasýza boþa gönlümü baðladým
Garip Þenol sanki bende yaþadým.
Yolcuyum giderim rahatla dünya..


Sosyal Medyada Paylaşın: