ELİNDE BASTONU

Tek katlý binanýn kapý önünde,
Ýliþti sedire, bakýndý öyle,
Elinde bastonu vurdu yerlere.
Bir ah çekti kimse duymadý bile.

Seksen yýllýk hayat, bir kaç saniye,
Hayatý film gibi geldi, önüne,
Neler çektim, neler yaþadým diye.
Bir ah çekti, kimse duymadý bile.

Büyüttü beþ çocuk, saldý gürbete,
Onlarca torun dan birisi bile,
Gelipte demedi nasýlsýn nine.
Yumdu gözlerini durdu sessizce.

Kaldýrdý baþýný daðlara baktý.
Bastonun ucunu topraða kaktý.
Sonra aðýr aðýr ayaða kalktý.
Yollara göz attý, gelirler diye.

Ne gelen var dedi, ne de arýyan.
Gece sabah olmaz, geçmiyor zaman.
Aðrýyan belini tuttu bir zaman.
Yalan dünya dedi, girdi evine.

Ne yapar ne eder kimse bilmiyor.
Kimse yaþlýsýna sahip çýkmýyor.
Yaþlýyý kendine bir yük sayýyor.
Ata kýymetini bilmiyor kimse.



Sosyal Medyada Paylaşın: