Koca bir þehrin yalnýzlýðýnda Kendimin bile uzaðýndayým Kýrgýn yüreðimle Bi çare dolanýyorum o cadde bu sokak Dünya meþakkatiytle geçiyor günlerim Sýðamýyorum bu dünyanýn odalarýna Düþünüyorum da bir elveda demek bu kadar zor muydu?...
Öyle hüzünler var ki içimde Tutsak olmuþum geçen her saatin karanlýk i mgelerine Yalnýzlýðýmýn yalnýzlýðýnda izliyorum Gece yarýlarýna dek yýldýzlarý Kim bilebilir ki Gittiðin günden beri halimi Sancýlar içinde geçen uykusuz gecelerimi...
Ay þahit acýlarýma Bu kaçýncý mevsim, kaçýncý gün Kalemimden artýk sen deðil Hüzün damlýyor Gururumu, onurumu yerle yeksan edip Ardýna bile bakmadan gittin Artýk neye yarar özür dilemen, affet beni demen...
Þiir: Fuat ÝNCÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fuat.İncir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.