FELEĞİN HADDESİ

FELEÐÝN HADDESÝ

Uþaklýðýmdan beri cemse sesi duymayým
Kolum kanadým düþer için için aðlardým
Ben bu içsel sesime söyle’n nasýl uymayým
Bilmediðim canlara karalarý baðlardým

Ceylan sokaðý bizim hapisin caddesinde
Yaþayýp da giderdik insanlýk raddesinde
Ezim ezim ezilir feleðin haddesinde
Deli gönül uslanmaz gürül gürül çaðlardým

Bazý gece yarýsý bizler uykuda iken
Ýdamlýk mahkumlarý kelepçeleyip týkan
Gardiyanla askerdi koþuþturup da çýkan
Uykular bölük pörçük yüreðimi daðlardým.

Namlularýn ucuna mermilerini sürerler
Küçücük yüreðimi bir tel gibi gererler
Akar gözümden yaþlar yastýðýma sererler
Sessiz bir aðýt yakar ardýsýra söylerdim.

Büyüdüm yýllar geçti ben de çocuk büyüttüm
Belki binlercesini emek verip eðittim
Suç ve cezadan uzak güzelliði dayattým
Bir yaþam masalýnda ben ruhumu eðlerdim.

KARDELEN(Ayrýkotu)
17.05.2022
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın: