Mutluluk Perdesi

Yaþamadýðým umutlarým ellerimde kaldý.
O an sanki üzerime yaðmurlar yaðdý.
Bu yüreðim bir bilsen nasýl yaralandý.
Beni düþünmeden gidiþin hakkýn mýydý?

Yarýnlarým ümitsizce hep devam etti.
Bir o sokak bir bu sokak elimde içkiydi.
Senden sonra mutluluk yüzü görmedim.
Mutluluk perdesini çekmiþti gözlerim.

Katlanmak zorundayým elbet bunada.
Ýþte gidiyorum hatýralarla anýlarla.
Bir daha karþýna çýkmayacaðým ama.
Beni çok arayacaksýn bunu unutma.

Sosyal Medyada Paylaşın: