þiþko biri yaveri ile ata bindi limanýn ucundaki tahtada yaylanmak için oldu bitti suya düþtü kalbi uzaklardan seyreden biri oldum bu garip þarkýyý
hayal bu ya tutamazsýn istediði gibi seviþir saçma sapan görünür yumaklarý söküp kanaviçe iþleyen kadýn dudaðýný büzüp eline batan iðneye fýsýldar of ne de ne zormuþ bu iþler diyerek
düzeltmek için içime nasihatler ederim ormanda yürüyen karýncalar için su saðan çiçeklere rengimi sunarým sonra oturup aðlarým çocuklar gibi
geliþir gülüþür aynalar oturur seviþiriz bir kanepede televizyonda uydurmaca þarkýlar sen balkondaki saksýya su sarkýtýrsýn ben avuçlarýmýn içine alýp bedenimizi kapýnýn eþiðindeki merdivenleri inerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.