Adam bir ömür geçirdi dairede Senelerce kadýn erkek Girip çýktýlar odasýna Gülümsemelerinden, parfümlerinden ve yüzlerinden Ne kalýrdýysa içerde bilirdi ki samimiyetsiz Pencereyi açýp yolcu ederdi her seferinde Bir yaz günüydü... Pencereleri açýk býraktý Odasýndan son kez ayrýldý. Kravatý gevþek, ceketi omzunda Öteki elinde uðurlama sepeti Biliyordu iþte... Ýçinde tek bir kalp yoktu Býraktý sepeti köþe baþý dilencisine Dünya gözünde bir tiyatro sahnesiydi Kendisini ayýrmadý elbette Zamanýn dünyasýna söylendi: hepimiz birer oyuncuyuz! Yanaklarýnda utanç çiçeðinden yansýyan kýzartý Karýþtý kalabalýða…
M. Talât Uzunyaylalý
Sosyal Medyada Paylaşın:
M.Talat Uzunyaylalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.