EY SEVGİLİ SEN SUS
Biz kaderimize olmuþuz ezelden tutsak!
Ey yar, sen sus, kaderimize ben aðlayayým!
Ýkimiz birlikte cehennemde yanacaksak
Ey sevgili sen dur, orada tek ben yanayým!
Kim ermiþ ki bu dünyada tamam muradýna?
Ne olursun sus, aðlama böyle yana yana!
Bilirsin hiç dayanamam senin feryadýna…
Ey sevgili sen sus, ben aðlarým sen adýna!
Kötü kaderi edemedik iyiye tebdil,
Kala Kaldýk iki gönül ortada sersefil,
Feryatla olacaksa birbirine dil kefil,
Ey sevgili sen sus, feryat etsin bendeki dil!
Kime þikâyet edeyim zalim kader seni?
Hallaç pamuðu gibi, daðýtýp, attýn beni!
Benim aðlamam ezeldendir; sanma ki yeni…
Ey sevgili sen sus, tek ben aðlayayým gayri!
Olmayýnca olmazmýþ bir kere, ne diyelim?
Yaratana malumdur, benim þu zelil halim!
Günah benim, hata benim, Hakka niyaz benim!
Ey sevgili sen sus, varsýn yansýn benim tenim!
Yüksel, kime içini döküp kime dert yansýn?
Bu dayanýlmaz derde, yürek nasýl dayansýn?
Üzülme be gönlüm, sen sevgiliye ayansýn!
Ey sevgili sen sus, yanarsa bu yürek yansýn!
15 Mayýs 2022 / Mustafa YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.