GİTTİM

Bilinmez bir yerde bir avereyim
Sevda tohumunu ektim de gittim
Her yaný daðýlmýþ bir viraneyim
Kalbin söküðünü diktim de gittim

Geceyi, aylara yýllara böldüm
Alev alev yanýp sönmeyen küldüm
Ey can kimsesiz bir yere sürüldüm
Kader deyip boynum büktüm de gittim

Sevda yolunun bir yolcusuyum ben
Çorak topraklara akan suyum ben
Rabbim, dergâgýnda asudeyim ben
Her bendi her seti yýktým da gittim

Bir umuttur þafak fecre ramak var
Topraða can verir yaðan yaðmurlar
Bir gün yýkýlýr tüm setler duvarlar
Gözümde yaþlarý döktüm de gittim

Bu can yorgun düþer yorgundu zaten
Bülbüldü, gül için hasretle öten
Bir ömür ki sonu ölümle biten
Azýksýz mahþere göçtüm de gittim

Adem KILIÇ "Serhedî"
Sosyal Medyada Paylaşın: