HUZUR...
Erken uyandýrýlýrdýk,
Tan vakti, ufuk kýpkýzýl.
Analarýn dizlerinde yatardýk.
Traktör gürültülü amma vardý huzur
Doðmadan güneþ,
Basmadan sarýsýcak
Bu mercimek yolunacak
Toprak ateþ gibi, amma vardý huzur.
Elimizde peynirli dürüm.
Sýrýmýzda yeþil gocuk.
Kuzuya gidilir
Yorgun bacaklar amma vardý huzur
Aðaçlarda kayýsý
Baðlarda firek, biber, hýyar
Dilmit dilmit üzüm
Uykusuz gözüm, amma vardý huzur
Ayakta kara lastik
Üste yün kazak
Bað yolmak yasak.
Mero kýzsa baðýrsada vardý huzur.
Elde bel kürek bað sulardýk.
Üç beþ genç bir olup kavak soyardýk.
Üç kuruþ kazanýp, doyardýk.
Yorulurdu beden amma vardý huzur
Teþtilerle yoðrulurdu hamur.
Tantýrda mis kokardý ekmek
Yaparlardý gelene soðanlamalý çörek
Kollar yorgundu amma vardý huzur.
Orak týrpan ekin biçilirdi.
Ter akar, bir desti su içilirdi
Harman da kelle saptan seçilirdi.
Bel boyun aðrýrdý amma vardý huzur.
Görünce selam verilir, hal sorulurdu.
Ýþin ucubdan hemen tutulurdu.
Kabahat kusur çabuk unutulurdu.
Dille kýzarlardý amma vardý huzur.
Garip Þenol "nerde o güzellikler?
Þimdi bir rüya olmuþ o gerçeklikler..
Yýkýlmýþ o caným kerpiç evler..
Her þey var belki amma kalmadý huzur..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.