MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YALNIZLIK YİNE YALNIZLIK
AYSE 09

YALNIZLIK YİNE YALNIZLIK



YALNIZLIK YÝNE YALNIZLIK III
Nesi vardý bu gün gökyüzü nün
Þimþekler çakýyor durmadan
Kara bulutlar gözyaþý döküyor
Sanki delinmiþ gökyüzü
Yaðmur camlara vuruyor
Aðaçlar durmadan sallanýyor
Uzaktan görünen denizse
Ayrý öfkeli dalgalar deli gibi geliyor sahile
Çiçekler boyun bükmüþ yeter der gibiydiler
Bu odada yanan þömine ile ne güzel
Geçmiþti çocuklarý ile
Daldý gitti gözleri yine maziye
Ah diye bir iç çekti
Ne çok korkarlardý böyle havalarda
Anne neler oluyor niye bu görül tü
Diye sokulurlardý
Korkmayýn korkacak bir þey yok
Sanýrým bulutlar ve deniz bir þeye kýzdý
Birazcýk kavga ediyor
Bilmem neyi paylaþamadýlar
Hani sizde bazen paylaþamýyor da
Kavga ediyorsunuz ya
Ýþte onlarda bu gün kýzmýþlar bir birilerine
Þimþekler gökyüzünü aydýnlattýkça
O günleri yaþadý kadýn
Bu gün deniz yok dertleþecek
Ama yaðmur yaþattý maziyi yine
Ne çok mutluydu güzel gidiyordu evlilikleri
Çok seviyor ve seviliyordu
Biri kýz biri oðlan olmuþtu çocuklarý
Artýk onlardý dünyalarý
Yýllar çabuk geçiyordu
Da bir terslik baþlamýþtý
Çok sevdiði prensi
Sýkýlmaya baþlamýþtý
Arýyordu eski yaþantýsýný
Gözünü baþka bir memlekette açmýþtý
Yýllarý orada geçmiþ
Nasýl oldu ise bir ara buraya heves etmiþ
Gelip yerleþmiþ güzel bir hayatý olmuþtu
Güzel bir eþi ve çocuklarý
Yoktu hiç sýkýntýsý
Ama bu hayatta sýkmýþtý adamý
Bir gün haydi gidiyoruz dedi
Gül þaþkýn ve üzgün
Býraktý tüm sevdiklerini
Ýki çocuðu ve çok sevdiði eþi
Gittiler yurt dýþýna
Güle çok zor gelmiþti bu hayat
Yabancý eller ve yabancý vatan
Katlandý çocuklarý için
Katlandý caným dediði sevdiði için
Ama zordu günleri
Yoktu ne geleni nede giden
Dil bilmeden geçti günleri
Çocuklar okula gidiyor
Artýk yalnýzlýða mahkum
Bazen de geceleri
Deðiþmiþti sevdiði
Eski kocasý yoktu þimdi
Karþýsýnda bambaþka biri vardý
Olmadý yapamadý Gül
Döneceðim dedi ben geri
Seni bilemem
Ýster gel istersen gelme
Gül yalnýz döndü
Ýki çocuðu ile o güzelim konaða
Ama tadý yoktu ki
Yýkýlmýþ tý mutluluðu
Yaðmur hala yaðýyordu
Þimþekler öfkeli çakýyor
Denizse dev dalgalarla sahili dövüyordu
Þöminede odunlar çýtýr çýtýr ses çýkararak yanýyordu
Yalnýz kadýn topladý kendini
Yine daldýn düþüncelere diyerek
Islaktý gözleri yaðmur dýþarýda yaðýyor ama
Onunsa gönlünde yaðýyordu
Üþüdüm dedi üþüdüm
Oysa yoktu soðuk oda sýcaktý
Onu üþüten yalnýzlýðý idi
AYÞE KARAN
DEVAM EDECEK
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.