ŞEYTAN VE AVANELERİ...
Bu yanlýzlýk nereye kadar...
Diye sorardým kendi kendime...
Tek baþýna oradan oraya...
Yaþarken yalnýzdým...
Yanlýz öleceðim diye düþünüyordum...
Ebedî yolculuðumda...
Hiç beklemediðim bir an’da...
Sekarat halinde buldum kendimi...
Saðýmda nur yüzlü bir ihtiyar...
Daima Telkinde bulunuyor...
Solumda iki tane hokkabaz...
Bir bardak su ile imanýn imanýn diye sesleniyor...
Anladým ki saðýmdaki dünyadaki Amelim...
Solumda ki þeytan ve avaneleri...
Bir anda herþey bitti...
Dünya hayatý denen yolda...
Kabir hayatý baþladý...
Koskoca dünyanýn...
En karanlýk küçücük odasýnda...
Ýki varlýk geldi yanýma...
Her ne kadar yüzleri dehþete düþürsede beni...
Münker ve Nekir sual Melekleri...
Sesler çoktu aslýnda...
Sadece ölüler ve dünyada sayýlý ilmi yüksek olanlar birde hayvanlar duyardý...
O acý çýðlýklarý toprak altýnda...
Ayak ucumda kocaman bir yazý...
Hayal etmediðin yerdesin...
Girdiðin çukurdan kurtuluþ yok...
En sevdiklerinin bile unuttuðu yerdir burasý...
Ne kadar hazýrlýklýyýz...?
Hiç düþündük mü...?
Ömür kýsa...!!!
Ölüm gerçek unutma...!!!
ÖZKAN D...
SELAMET99
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.