her seferinde bir bavul yalnýzlýk döküyorsun ortaya ne güzel katlamýþsýn acýlarýný umutsuzluklarýn rengarenk en köþeye sýkýþtýrmýþsýn yanýlgýlarýný her birini ucundan çekiyorsun daðýlýyor biraz öfke serpiyorsun duvarlar kýpkýzýl biliyorsun kapýlar camlar kýpkýzýl..
her seferinde kucaðýnda bir demet çýrpý büyük ateþler için hazýrlanýyorsun büyük göçler büyük kaçýþlar öyle yalýn öyle yapraksýz sessiz yaþa deðsen kuruyla yanýyorsun kuruya deðsen yaþla. ne sen yaþsýn ne ben kuru. ne sen kurusun ne ben yaþ. biz her seferinde daha kolay daha kolay yanan þeyleriz.
her seferinde avuçlarýnda bir sürü pýtrak yüreðinden sökmüþsün her birini kanatarak dilinden sökmüþsün kulaklarýndan ölü umutlarýn.
þimdi bulutsuz bir gökyüzü gibi sessiz gözlerin konuþmuyor kör bir karanlýk kadar saðýr kulaklarýn duymuyor bir kevgir gibi delik deþik yüreðin yanmýyor.
her seferinde bir bavul yalnýzlýk döküyorsun ortaya ne güzel katlamýþsýn acýlarýný kederlerini yasýný.
ben bir hoþ eldin demeliyim gözlerine yaðmurlu bir gök gibi hoþ geldin.
18/012022 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.