KÜÇÜK KÜÇÜCÜKKEN BİR FİNCAN KAHVE YUDUMLUYORUM

Her gün uykularýmdan yarý sarhoþ kalkýyorum.
Küçük küçücükken bir fincan kahve yudumluyorum.
Ayrýlýk nöbetlerinde seni düþümde büyütüyorum
Her dokundum tende her dokundum yüzde
Seni yaþýyorum.
Ben bir þairin diline þiir oluyorum.
Unutuyorum, unutuluyorum.
Gözlerimde, yüreðim de.
Seni unutmak için bir baþkasý
Ýle seni yaþýyorum.
Kim düþünüyor? seni benim kadar düþünde.
Seviþmelerim bile o eskisi gibi deðil.
Öpüþmelerim bile seninle yaþadýklarým,
Gibi deðil
Her öptüðüm dudakta seni yudumluyorum.
Küçük küçücükken bir fincan kahve yudumluyorum.
Ani depresyon rüyalarýmda hep seni yaþýyorum.
Her gün acý ile uyanýyorum.
Ciðerlerim yanýyor.
Dayanamýyorum.
Beynim uyuþuyor ben yine vaz geçemiyorum
Yavaþ yavaþ diyorum.
Yavaþ yavaþ
Küçük küçücükken
Yudumladýðým kahvemi býrakacam diyorum.
Ama yine elime alýp kana susamýþ
Bir vampir gibi içiyorum.
Kahvemi.
Her gün seni yudumlar gibi yudumluyorum.
Çýk rüyalarýmdan çýk düþlerimden.
Kanýmdaki þeytan.
Çýk artýk rahat býrak beni.
Ben huzurlu bir kucakta.
Saçlarýmýn okþanmasýný istiyorum.
Ben bir yudum küçük, küçücük
Bir mutluluk yudumlamak istiyorum.
“Al beni al beni yar götür”
gönlünün mutluluðun olduðu uzak diyarlara.
Küçük küçücükken baþladý
Benim kahve yudumlamam.
Küçük küçücükken bir fincan kahve yudumluyorum.
Her seni andýmda.



UNUTULMAYACAK ÝNSANLAR VARDIR. YAÞADIKLARIYLA ÝZ BIRAKIRLAR


Sosyal Medyada Paylaşın: