MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Bazen Dağlarda Yaşayayım Diyorum
saf şiir
Bazen Dağlarda Yaşayayım Diyorum
Türlü konforumdan, evden vazgeçtim,
Daðda, maðarada yaþarým dedim.
Sýrtýmda hep kambur paradan geçtim,
Otlarý yemeye baþlarým dedim.
Komþuluk yok zaten yaný baþýmda,
Kardeþin yok tadý olmaz aþýmda,
Mahzene dönmüþ ev sel gözyaþýmda,
Topraktan ne bulsam haþlarým dedim.
Kimi çok sevdimse gördüm ihanet,
Doðal afetlerden büyük felaket…
Düzelmiyor da ben desem memleket,
Yaban hayvan görsem taþlarým dedim.
Olmasýn dert ayna baþa saramam,
Yaþlandým diye asla yaramam!
Plastik bir cerrahta çare aramam,
Varsýn aðarsýn da kaþlarým dedim.
Hýrsýz girer diye çok kurgu ördüm,
Mal çaldýrmak korkum, kendimi yordum!
Kaz tüyü yastýkta uyku mu gördüm,
Kayaya baþýmý yaslarým dedim.
Lakin dinim diyor yaþama ruhban,
Ýsmail gibi de Hakka ol kurban!
Ruhunu tövbeyle… Yýkansýn urban,
Ýbadetim aklar paslarým dedim!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Lâ Tahzen!
Gün Gelir Devran Döner De
Regaip Kandili
Kalpler Ancak Allah’ı Anmakla Huzur Bulur
Ne Anlatsam Boş
Yalan Söylemek Adamı Dinden Çıkarır
Yollar Göründü
Anne Sevgisi
Son Pişmanlık Fayda Etmez
Bakara 154- Şehitler Ölmez