Kendime Yetemez Oldum

Gençliði harcadým, bitti sermayem;
Ben kendi kendime yetemez oldum.
Noktalanmak üzre hayat hikayem;
Lokmayý çiðneyip, yutamaz oldum.

Ellerim titriyor, dilim dönmüyor
Sancýlarým ilaçlarla dinmiyor
Yardým almak hiç içime sinmiyor
Kapýlarý açýp, itemez oldum

Akbaþ’tan dört sefer yapardým günde
Dertler ayaðýma geçirdi künde
Keçeyle yatardým taþýn üstünde
Rahat karyolada yatamaz oldum

Yemyeþil yapraklar þimdi sapsarý
Beklemekte düþürecek rüzgârý
Koþarak giderdim yokuþ yukarý
Düz yolda adýmý atamaz oldum

Bana benzemiyor aynadaki yüz
Saç, sakal bembeyaz, sönmüþ ela göz
Görev yapmaz oldu hem kabuk, hem öz
Çekirdeði dahi çitemez oldum

Çakmak çakmak gözler pul pul görmekte
Böbreklerim acý ikaz vermekte
Hastalýklar tüm bedeni sarmakta
Baþýmý yerinde tutamaz oldum

Rahat nefes almak nimetmiþ meðer
Kuþ uçsa kanadý sineme deðer
Bu alýþveriþe yanaþmaz ciðer
Havayý alýp da, satamaz oldum

Gitmek elde deðil, kalmakta öyle
Rabbim, hâlim mâlum, Sen kerem eyle
Kalbim durma, Yaradan’ý zikreyle
Dilimle þakýyýp, ötemez oldum.

Mehmet Postallý / 2022


Sosyal Medyada Paylaşın: