Ra
anam
ANAM
Ne zaman bir hayal kurarsam cismin
Gözümün önüne geliyor anâm
Duvarda asýlý duran son resmin
Baktikça bagrýmý deliyor anâm
Ayrýlýðýn gül sinemi daðlarken
Kör talihin elim kolum baðlarken
Pýnar olan iki gözüm çaðlarken
Beni ummanlara salýyor anâm
Kadir mevlam erkan aldý götürdü
Söndürdü ocaðýn evin batýrdý
Sol yanýmý ateþlere yatýrdý
Buda aklým baþtan alýyor anâm
Azrail zamansýz dolandý durdu
Muradýn almadan okunu vurdu
Hoca minarede sâlâný verdi
Duyunca gül benzim soluyor anâm
Ýçime attýnda sönmez ataþý
Ataþýnda yandý baðrýmýn baþý
Adýný nakþetmiþ bir mermer taþý
Buda ciðerlerim bölüyor anâm
Ak kefene sardý dostlarýn seni
Kara toprak yuttu nazik bedeni
HÝLÂLÝ der yuttu çürüttü teni
Göz yaþým kabrini suluyor anâm
Hamitli HÝLÂLÝ Saylam Rabia TAÞDEMÝR
08/05/2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.