ANNE -10- BİTMEDİ ANNE!

ANNE -10- BÝTMEDÝ ANNE!

Sen gidince bize, geldi öksüzlük
Kýrk yýl oldu hâlâ, gitmedi anne!
Kader imiþ bize, kaldý sensizlik
Bir garip bülbüle, yetmedi anne!

Anne denilmiþ ya, bulunmaz eþin
Almadan hakkýný, verirdin peþin
Ufukta parlayan, anne güneþin
Batmayacak, hâlâ, batmadý anne!

Anlamsýzdýr sanki, sensiz bu dünya
Öz annesiz neye, yarar bu dünya
Þahitlidir senden, sonra bu dünya
Kendisine bir þey, katmadý anne!

Tükettim tükenmez, yazan kalemi
Bir hayli dolaþtým, dünya âlemi
Ciðerimde sensiz, yanan elemi
Dünya birleþti de, atmadý anne!

Ne oldum deðil de, ne olacaðým
Sandým ki yeniden, sen bulacaðým
Anne diye kayýrdýðým ocaðým
Dünyayý yaktým da, tütmedi anne!

Rasûl Annesiydi, senin o adýn
Tarifsizdir hazzý, mübarek tadýn
Dünyanýn yarýsý, olsa da kadýn
Hiçbiri yerini, tutmadý anne!

Kapandý kapýlar, pencere, tülü
Siyaha boyandý, bahçemin gülü
Senden sonra mahzûn, baðýn bülbülü
Hayata üstü de, ötmedi anne!

Bir bir göçer oldu, ana bacýlar
Kalanlar gidene, hep duacýlar
Kendim yaþlandýkça, eski acýlar
Biter zannettim de, bitmedi anne!

Murat Kahraman Murâdî
08.05.2022/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: