ÖZGE KAPI ÖNÜNDE
ÖZGƏ QAPI ÖNÜNDƏ
Bu qapýnýn dalýnda uþaqlýðým dayanýb,
Bu qapýdan o yanda daha duymazlar məni.
Bir vaxt böyümək üçün bu qapýdan çýxmýþam,
Bu qapýdan girməyə indi qoymazlar məni.
Orda qalýb nənəmin xaným-xatun yeriþi,
Qanovuz ətəklərin xýþýltýsý ordadý.
O baðçada babamýn əkdiyi aðaclarýn
Dəyməmiþ alçasý da þəkər dadýr, bal dadýr.
Məxmər ləçəklərini yerə sərib qýzýlgül,
Hənirimdən tanýyýb aðac, budaq, bað məni.
Bu həyətə girməsəm ətrini qoxladýðým
Qýzýlgül kollarýnýn haqqý tutacaq məni.
Bu qapýnýn dalýnda qanadlý arzularým,
Þaxta, boran görməyən isti, qaynar bir həyat.
Havasý xoþ, suyu saf, orda hamý mələk tək,
Bu qapýnýn dalýnda cənnət kimi bir həyət.
Bu həyətdə saz səsi, kəhər at kiþnərtisi,
Novruz tonqalý boyda uþaq fərəhi qalýb.
Ýkimərtəbə evin aynabənd eyvanýnda
Ətirþah çiçəkləri sanki xəyala dalýb.
Onda qonum-qonþu da ev adamý kimiydi,
Bu qapý səhər-axþam açýq idi hamýya.
Ýyirmi ildən çox ötüb, özgə qapý önündə
Keçmiþə qapý açan adamý kim tanýyar?!
Təranə Turan Rəhimli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Terane Turan Rehimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.