Ümit
Sýzlýyorsa yüreðin; kaybeden insanlýða
Ruhun gidiyorsa yaralý bakýþlarýn gittiði yerlere
Sesin, tutsak sevgilere el uzatýyorsa çýkmaya
Ümit vardýr her zaman birliðe ..
At yalnýzlýk korkusunu omuzlarýndan,
Zulmün sesi gürdür izleyeni dilsiz,
Doðru tektir söylemesi hak,
Bir haykýrýþ sanýlsa da duyulmaz
Haykýrýþ yerini bulur bin cümlede,
Ümit vardýr her zaman direnmeye..
Ama kanadýkça yaran aklýna geliyorsa,
Unutmuþsan kulluðunu, tatlý ekmek yemekten,
Tuttuðun küreði býrakmýþsan bir kenara
Kapatmýþsan gözlerini fýtrat elbisesine,
O zaman mahkumsun kaybetmeye..
Gizleme artýk güzelliðini tüm o hayasýzlýklara,
Gözü sende olan pis hayattan yürü git
Uzak tut ellerini boþ zamanýn berduþluðundan
Bak ve git yalan bakýþlarýn esaretinden
Yenmeye hazýr ümitlerle düþ yola...
Ümit vardýr her zaman yeni hayata
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.