Öldüðüm gün tabutum taþýnýrken aðlama ! Þeytanýn tuzaðýna düþersen eyle figan... Dünya derdi var sanýp ; yürekleri daðlama ! Elveda deme sakýn ! Topraða girdiðim an...
Batmayý görüyorsun;doðmaya da gel buyur! Güneþ - Ay’a guruptan gelir mi ki hiç ziyan? Ýþte cennet perdesi son sanýlan bu çukur! Hangi tohumu eksen ,yeþerir,olur fidan...
Topraða düþtüðüm yer zannetme ki mezardýr! Ýnsan denen tohuma can gelmez sanan nâdân ! Ayaðýmýn altýnda yedi kat gökler vardýr; Eðer þüphe edersen aciz aklýndan utan...
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& " Ruhlar, bezm-i ezelde vahdet ile nurlandý ! Çile denen hasretin sebebi þeb-i hicran ... Mevlâ’ya vuslat için ’þeb-i arus’la yandý; Tefekkür incileri , vasiyet MEVLÂNÂ’dan!!! Sosyal Medyada Paylaşın:
AHMET TURANOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.