Bana gelmiþsin sevgili evde yoktum o an için Bir daha çýkmam dýþarý gel buluþalým bir ara Keman hüzünlü bir þarký çalýversin için için Yanýk bir ney eþlik etsin aþk ile inleyen tar’a
Sessiz sakin biriydim ben hiç çaðlamazdým akmazdým Aklýmdan sevda geçmezdi güzel görünce bakmazdým Seni tanýyana kadar kafama bir þey takmazdým Yanacaðým bile bile düþüverdim ben bu har’a
Ne olur bir son ver artýk gözümden akan selime Konuþmasan da razýyým bir bakýþýn bin kelime Tüm derdimi unuturum elin deðerse elime Kanamayýverir belki diner gönlümdeki yara
Beni yanlýz býraksan da tam ortasýnda bir güzün Dilerim hiç uðramasýn senin yüreðine hüzün Bakmalara hiç doyamam o kadar güzel ki yüzün Kullanma bana sorarsan gerek yok sürmeye far’a
Hep peþinde koþtur beni kaç bakalým sen benden kaç Eðer böyle naz yaparsan kalmaz baþýmda siyah saç Sen gelmeyince ben geldim ne olursun kapýný aç Ey yanaðý gül goncasý ey gözü kömürden kara
26.08.2008 Manavgat
. Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.