MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

TELEFON
cosari

TELEFON


Benimde bir annem vardý bir zaman.
Osmanlý kadýný, yaman mý yaman!.

Yüreði durgundu bedeni yorgun;
Demezdi, anlardým olunca kýrgýn.

Tahmin ediyordu demek sonunu,
Kapatma diyordu telefonunu.

Özlemdi kanayan yaramýzdaki,
Telefon bir baðdý aramýzdaki.

Bir gün rahmanýna gitti, dönmedi;
O gün bugün evde ýþýk sönmedi.

Saçýný düþlerde taramaktayým,
Açmasa da onu aramaktayým.

Komþuda diyorum, ya da uyuyor;
Konuþmasam bile beni duyuyor.

Anneler gününde aradým yine;
Konuþmadý benle, komþuda mý ne?

Anneniz komþuda deðilse eðer;
Ara, öp, kucakla, her þeye deðer!

08.05.2022/Samsun

Ýbrahim COÞAR


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.