Karanfilim, sümbülüm, papatyam, lalem! Bir yanda sensin, bir yanda dünya alem!.. Gülüm, çiçeðim, manolyam, portakalým! Baharým, yazým, yapraðým, kiraz dalým!.. Önce böyle baþlar iliþki bizde hep, Sonradan deðiþtirir bir sürü sebep... Bir de bakýyorsun beyaz papatyayý, Hormonlu bir sevgi yapmýþ "koca ayý" Zehirli gübre ile beslenen çiçek, Oluvermiþ, "köpek", "inek" veya "eþek" Pis su verilmiþ çiçekleri görünüz, Þimdi olmuþ, "yýlan", "çýyan","maymun", "öküz"!.. "Gülüm dalým çiçeðim", bakýyorsunuz, En hafif hitap þekli olmuþ "pis domuz!" Dostum, yanlýþ bunlar, aþklar böyle olmaz! Gerçek çiçekler böyle deðiþmez, solmaz... Sevgide kullanmayýnýz, hormon, zehir, Gerçek aþk, sevgi ve saygý, bu deðildir... Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.