Medeniyetlerin Anasý Dünya’nýn Baþkenti
Bugün dolaþtým Târih kokan sokaklarýný
Emirgân’da demir attý gönlüm
Seyrettim güzelliðini doya doya
Caným, cananým Ýstanbul!
Ne güzel þey seninle nefes almak
Bir ömrü seninle mutlulukla yaþamak
Sevmeyi senin kemâlinden öðrendi gönüller
Sen müâllimsin, çiðdemsin, ebrûsun, lâlesin
Caným, cananým Ýstanbul!
Söyle Istanbul kimler sevmedi ki seni
Kimler konuk olmadi ki muhteþem Sarâylarýna
Krallar, kýraliçeler, meftun oldu güzelliðine
Sana yazýlýr þiirler, þarkýlar, gönüllerin Sultaný
Caným, cananým Ýstanbul!
Dört mevsim seninle bir baþka yaþanýr
Sonbaharda ayrýlan gönüller yanar ayazýnda
Karlar bile bir baþka yakýþýr güzelliðine
Süsler Marmara’yý beyaz gelinçikler
Caným, cananým Ýstanbul!
Ezânlar bir baþka okunur Camii’lerinden
Kuþatýr dört bir yaný Misk-î Anber kokusu
Rahmed yaðmurlarýn yaðar sessiz sessiz
Yeþile doyar baðlarýn bostanlarýn
Caným, cananým Ýstanbul!
Güneþ ufuktan doðar ihtiþâmýna
Aþýklarýn gülüþüne benzer güzelliðin
Boðaz’a inci gerdanlýk takar Yedi Tepeler
Yayýlýr sokaklarýna akasya kokusu
Caným, cananým Ýstanbul!
Geceleri yýldýzlar aydýnlatýr özgürlüðünü
Muhteþem siluetin yansýr maviye
Yakamozlar dans eder güzelliðinle
Nâzire yaparsýn seven gönüllere
Caným, Cananým Ýstanbul!
Safure Kalafat
24. 12.2006