Beni beni

Söylese anlatsa dilim.
Belkide inanmazsýn.
Gir aþýklar otaðýna sor beni beni....

Ulaþmaz elim kolum.
Yolun beklerim özlem ile.
Gir düþler diyarýna sar beni beni....

Tutuldum bin bir mana ile
Bakar gözlerim sena ile
Gir vuslat yoluna ser beni beni....

Topraðý, kazaný, benden.
Gönlüm hamurunda SUyu senden.
Gir aþk turabýna kar beni beni....

Beni, yitirdim sende..
Gezerim düþ ile serap ile..
Gir haydi, gözlerim kapýda gör beni beni...

Seni bende sezenler oldu.
Seni bana yazanlar oldu..
Gönül otaðýna koy yar beni beni...

Yeþil de sen SU da sen.
Gözüm gözlerine meftun.
Gir nakýþ nakýþ gönlüne, "Nar" beni beni....

Bazen sözlerinde muþtu.
Ýçimde kelebekler uçuþtu.
Gir aynalara sýr beni beni...

Beni sana yazdý mevla.
Üzmek yerinde ölsem evla.
Yaktý geçti sitemindeki har beni beni.

Eridiðimi görmedi gözlerin.
Düþmanlýklar itham etti sözlerin.
Gir saatlerime, sana kur beni beni...

Ben ki bülbülü Þeyda.
Ya ben uçam gülþene yada sen;
Gir kafesime mesut eyle "Zâr" beni beni.


Sena: övgü.
Turap: toprak.
Meftun: gönül vermiþ, tutulmuþ.
Nar: Allahýn yarattýðý güzelliklerin bir örneði.
Sýr: camýn arkasýna iþlenip görüntü saðlayan ince metal kaplama
Zâr: ince zarif güzel.
Bülbülü þeyda: aþkýnýn büyüklüðünden kendini kaybetmiþ, tutkun, müptela.

Sosyal Medyada Paylaşın: