Ne serden geçti yýllar, ne boy verdi taneler Hükmü yok! Hükümsüzdür; Ýþ görmez bahaneler Kaþla göz arasýnda uçup gider seneler Bilenmez bilinse de bilmem ne gelir elden Sýrtlanmak mümkün müydü; çýkaný muhtemelden?
Hülyalý temenniler hep kendini kandýrýr Kýyýya vuran deniz, kýyýyý aþýndýrýr Öðütüp günden güne, gerçeði kuþandýrýr Ýki alem arasý her þey, bir þeye sebep Neleri alýp gider; gelen, giderken acep?
Herkes geldiði gibi, bir gün varýp gidecek Sürgün verip topraðý, türlü otlar bitecek Gitmeden þu dünyada, ektiðini biçecek Bize yaren olur mu; diktiðimiz urbalar? Dibi delikse suyu, tutar mýydý; kýrbalar?
Destan yazsam sýðmazdý, sýðar mý hiç satýra Ýnce bir sýzý kaldý yüreðime hatýra Çeksem iþe yarar mý; geçmiþ güne mýhtýra? Tersine akmaz sular, otursaydým baþýna Dert ile akan yaþým karýþsaydý yaþýna
Derin bir hüzün çöküp, yüreðimi deldi de Karýþtý iÝbreleri hesap þaþtý ölçüde Kýrýlan dallarýmýn ahý tuttu belkide Dökülen her gözyaþý, ok sapladý sineye Mecaline gem vurdu, kilit vurup çeneye
Yad ederken rahmetle, kendi kendimi ansam Geçip giden yýllarýn kanadýna tutunsam Uzanýp geçmiþimin yüreðine dokunsam Ýncindiði yerinden, öpse; inciten yaným Azalýr mýydý acep heybemdeki ziyaným?
O sorsa , ben anlatsam, anlatýrken aðlasam Gözümden düþen yaþý umuduna baðlasam...
Ey yüceler yücesi! Ahvalim sana ayan! Senden baþka olmaz ki yakarýþýmý duyan Olsa da olur muydu; derdime çare bulan? Temenniler kapatmaz kalpte açan yarayý Ya ilahi! Lutfunla; sevindir fukarayý!
Heybem: gönül
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.