Üşüyorum

Türlü türlü haliyle elimde bir hayat var
Zemheride yanýyor çöllerde üþüyorum
Mevla yardým edince dertlerim yanýma kar
Daðlarý tepeleri yollarý aþýyorum


Þu aciz bedenime yüküm aðýr gelince
Hüzün seylaplarýna yavaþ yavaþ dalýnca
Dünyayý bir kalemde düþünmeden silince
Coþkun nehirler gibi bir anda taþýyorum


Rabbime sýðýnýnca kendime geliyorum
Ýmtihansýz kul olmaz çok iyi biliyorum
Hüznümü kederimi göklere salýyorum
Yýkýlmadým yýkýlmam azmimle yaþýyorum


Ey nefsim kendine gel þu can sana emanet
Sadece O’na dayan etme kimseye minnet
Sabret ve tevekkül et gösterme sakýn hiddet
Gaflete daldýðýmda halime þaþýyorum


Hikmetsiz birþey olmaz bu Rahman’ýn vaadi
Þer gördüðün þeylerde bilsen ne hayýr gizli
Allah herþeye kadir vardýr vakti saati
Böyle düþündüðümde huzura koþuyorum


Selva Durmaz Emir
Sosyal Medyada Paylaşın: