SEVERKEN BİR MELEKSİN ( 883.)

Felek duymazdan geldi duamý niyazýmý
Hiç kimse dinlemedi kan aðlayan sazýmý
Kader öyle bir yola çizmiþ alýn yazýmý
Zaman daðýttý bütün duygu bulutlarýmý

Yýllardýr þiirler de duygularým boþaldý
Kalpler yumuþacýktý beton gibi taþlaþtý
Yüreðim yozlaþýrken þiirlerde yozlaþtý
Yürekten söylenmeyen söze riya bulaþtý

Zaman zaman dýþlandým kendim ile dalaþtým
Þiirlerle buluþtum kalemlerle savaþtým
Her gün sabýrda kaldým içten içe hýrslandým
Ne acýdan kurtuldum ne de bundan ders aldým

Neler çektim ah neler ben bu gönül elinden
Bazen de mýzrap olup aþk saðar ud telinden
Fýrtýnalar yaratýr bir ilkbahar yelinden
Bir bahçe gül verseler asla geçmez gülünden

Býrak akþamlar boyu gönül aþkýný çeksin
Sevilirken þeytansýn severken bir meleksin
Yine de deli gönlüm yar diye seni seçsin
Varsýn þu kalan ömrüm seni sevmekle geçsin



Fatma Ayten Özgün






Sosyal Medyada Paylaşın: