Gülüşün Şiiri

GÜLÜÞÜ ÞÝÝRLÝM
Sýmsýcak el eden bal gülüþ
Kývýlcýmlandýrdý benliðimi
Daðlardaki çoban ateþlerine döndüm
Iþýl ýþýl bir özlemle
Çiçeklere büründüm.
Güller yaðdýran bir el
Nakýþ nakýþ iþledi içime sevgiyi
Giydirdi mutluluk adlý gökkuþaðý giysiyi
Sevincim duramadý yerinde
Kuþlara parmak ýsýrtan bir uçuþla
Ulaþtý gökyüzünün en yüksek katýna
Daðlar, denizler selam durdu sevdama
Taht kurdum yaþamanýn doruðuna
Aktým özveri pýnarýna
Gülüþünün verdiði aþkla coþtum
Mest oldum güzelliðinin þarabýyla
Türküleþtirdi benliðimi
Gözlerinin þiiri
Erhan Týðlý
Sosyal Medyada Paylaşın: