YAŞAMAKTAN BANA BİR GINA GELDİ
Feyz-i muhabbeti, zehir ettiler,
Ýçimizde hüzün, lisana geldi.
Þevk ile sevdayý, tehir ettiler,
Bu dünya ne kötü zamana geldi.
Doðru olan, yalanlara sürüldü,
Gitmeyince, cahil, aptal görüldü,
Gerçeklerin defteride dürüldü,
Þimdi yanlýþlara bir mana geldi.
Bütün pislikleri, bile,bile kaptýlar,
Sevmenin ismini zina yaptýlar,
Bir kaç pula, ilah gibi taptýlar,
Taptýlar da...Darbe imana geldi.
Okumadan, alim oldu insanlar,
Nefse koþup, talim oldu insanlar,
Hiç yanlýþ yok! Salim oldu insanlar,
Bu gibi fikirler, meydana geldi.
Tüm bu söylenenler, yanlýþtýr hepsi,
Beyinler çürümüþ, kafalar tepsi,
Her kimin eline geçtiyse sipsi,
Bir düdük çalarak, pek fena geldi.
Konuþunca, bizi geri attýlar,
Ülfet dedik, uzlete fýrlattýlar,
Dediler ki; bunlar dini sattýlar,
Böyle diyenlere, çok sena geldi.
Bizde sustuk,tartýþmaya girmedik,
Küfür yedik, yine cevap vermedik,
Herkes bilsin! Biz murada ermedik,
Yakmak için ele,tez kýna geldi.
Dünya zaten zindan idi mümine,
Zindan artýk, hücre oldu kimine,
Gerek yok Boztepe and’a yemine,
Yaþamaktan bana, bir gýna geldi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.