Sana Tek Bir Ümit Bile, Veremem Yar
Seni deli gibi, sevdim de ne oldu
Elinle boynuma, madalyamý taktýn
Sana çýlgýn gibi, taptým da ne oldu
Durduk yerde, bu dertsiz baþýmý yaktýn
Çapkýnýn tekisin, edepsizlik ettin
Ýlelebet kafamý, öne düþürdün
Beni milletin aðzýna, sakýz ettin
Konu komþuyu, bu üstüme güldürdün
Ýstediðin trajedik son, bu muydu
Eserinle çok mutlu, oldun mu þimdi
Bak ayrýldýk iþte, dramatik þekilde
Böyle iyimi oldu, çiçeðim þimdi
Çok kýzdýrdýn hem bu gönlümü, hem beni
Kulun olayým, kölen olayým desen
Her gün önümde, diz çöküp af dilesen
Yine de affetmem, sarý gülüm seni
Meydanda, benzinle kendini yaksanda
Haline acýyýp, yine de dönemem
Ben ettim, sen etme diye yalvarsanda
Heves edip, o yanaðýný öpemem
Hem dilimin ucuyla, affetsem bile
Tanrý günahkarlarý, asla affetmez
Bu günahý iþledin sen, bile bile
Seni huzuruna bile, kabul etmez
Bu kara bahtlý aþk, burada bitsede
Bu kýzgýnlýðým, ömrüm boyunca geçmez
Tanrý dünya güzelini, lüft etsede
Zavallý gönlümü, asla iflah etmez
Býraktým yüzüne, neþeli gülmeyi
Sana tek bir ümit bile, veremem yar
Býrak baþýma yaðsýn, yýðýnla kar
Göze aldým artýk, sahiden ölmeyi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.