afrika açlýðýn ve gözyaþýnýn memleketi
çatlamýþ topraklara güneþ bir baþka bakýyor
kavuruyor kýtayý sefalet
sokaklar bir baþka
zulüm ve açlýk kokuyor
ana kucaðýnda bebekler ölüyor
hayal ettikleri
bir lokma ekmek, bir yudum su oysa
kenya,etiyopta somali
oralarda doðmak suç
su yok,hayat yok
bir tek parlayan gözleri kalmýþ afrikalý çocuðun
birde ölümü beklediðin an
kurudu güneþ
mýzrak gibi saplandý yüreðime
beyaz düþler diyarýndan
mýsralarýma kum gibi düþtü kelimeler
bir afrikalý çocuk aðlar içimde
avazlar büyük sahranýn kum tepeleri
çýplak ayaklý çocuk
güneþin tomurcuðu
sende bir kuzucuksun
kimsesiz oðlu kimsesiz
sahipsiz afrika
afrika yoksul
çatýþma ve darbelerin yoðun yaþandýðý coðrafya
öylesine açsýn öylesine susuz
bahtýn da yüzün kadar kara
acý rüyalarla büyüyen
hüzünlü bir serapsýn çöllerde
çaresizce
gecelerce
bir çocuðun kucaðýnda
her gün bin kez ölür afrika
cennet kuþlarýnýn yanýna ruhu uçar benjaminlerin
burundi’de ölü kokar topraklar
sudan’ýn gülücükleri acý
bakýþlarý nefret uganda’nýn
kenya da uykular kabus dolu
aç,sefil,periþan ruanda
zindanlarda iþkencede mozambik
cibuti bir lokma sevgiye muhtaç
yürekler acýsý eritre
yediði,içtiði…alev etiyopya
zambiya köz-ateþ,alaz
bitmeyen zor savaþlarýn ülkesi sudan
zeytin karasý gözleri somalili çocuðun
yirmi dört saat ölüm yaþar tanzanya
yüreðim hep sizin için çarpýyor
bombalarýn altýnda ki size aðlýyorum
paramparça bedenleri mamibyalý çocuklarýn
gambiyalý bir sabi gecelerce rüyamda
azraille kucak kucaða gana
bahtý kara nijerya
utangaç bakýþlý mali
sevgi görmemiþ bir tohum senegal
kýzgýn bir çöl çocuðu çad
aksamýn kýzýllýðýnda güneþin ölümünü izlerken angola
bir siyah gül kamerun
bir afrika türküsü gabon
fas koyu akþamýn yalnýzlýðý
gri gölgeli pramitlerin doðurduðu Mýsýr
kara kýtanýn kara bahtlý çocuklarý
sahra çölünün öksüz ve yetimleri
afrikalý çocuk aðlarken hýçkýra hýçkýra
seheri bekleyen çiy gibi
demlenmeyi bekleyen çay gibi
siyah balonlarda uçmayý bekliyor oralarda
yüreði yumuþak kurþun kalemler yazmayý bekliyor
güneþ kavururken
gökyüzünü arýyorum çöllerde
afrikanýn parýl parýl parlayan bir þehrinde olmak istiyorum
küt saçlý kara bir çocuða umut olamayacaðýmý bile bile
parlak bir yýldýz olmayý istiyorum
hastalýklarýn ve yoksulluðun kasýp kavurduðu kara kýtada
afrikalý çocuk olmak istiyorum bugün
umuttur çocuk olmak
hep bir umut
her zaman daha temiz
daha masum
daha güzel
bir çocuk ölür yüreðimde
susuzluktan çatlamýþ dudaklarý
sað yanýna düþer zeytin bakýþlarý
bakar siyah siyah
kendisine beyaz beyaz bakanlara
bir kýrýntý sevgi ister afrikalý çocuk
teni topraktan daha siyah
yüreðinde hançer yarasý
ve dahi kýzarmýþ gözleri aðlamaktan
iyi adamlar gelecek bir gün
iþte o zaman gülecek o zeytin gözlü
hiç solmayacak beyaz zambaklar afrika’da
bugün yine binlerce afrikalý çocuk ölecek
mezarý sahranýn sarý kumlarý olacak yine
onlarca akbaba ziyafet çekecek biliyorum
siyah çocuklarýn bedenleriyle
unuttum tebessümü , gülmeyi
sanki o afrikalý çocuk benim
redfer