karanlýðýn ýþýklarý ile seviþiyorduk yýldýzlar vardý avuçlarýmýzda gölgeler kýpýrdasa sevinçler ve hüzünlerin þakacý þarkýlarý biz bize sarýlýnca sönerdi
ne kadar saklanýrsak kollarýmýzýn arasýnda o rahatsýz edici belirti bahçenin kapýsýný aralayan rüzgardý uzayan bir patikayý yol alýr gibi kaybolurdu bütün kaygýlar
geceyi konuþan aðaçlarýn tasarladýðý söze gelmez bin bir bilmece uzun yýllarýn getirdiði kardeþlik duygusu ile dönen sarmaþýk olunca bir karýnca üzülse duyardýk
sakýzcýlar limanýnda yaþamýþ eski ölüler rüyamýza eþlik ettikçe çoðalýr devam ederdi mutluluklar ayýn yamacý gülümsemesini devam ettirir yýkanýrdý her gece suya inen ýþýklar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.