RİVAYET - İSA İLE YAHUDİ

RÝVAYET - ÝSA ÝLE YAHUDÝ

Rivayet olunur ki günlerden bir gün idi:
Yola revan oldular Ýsa’yla bir yahudi.

Ýsa’da iki, yahudi de üç parça ekmek,
Yahudi birini yer, benim fazla diyerek;

Sofra kurulur. Ýsa "Senin kaç ekmeðin var?"
"Ýki " dedi yahudi. Malûm vasfýdýr inkar!

Yürüdüler..Bir nehir çýktý karþýlarýna
Ýsa vurdu asayý ,geçtiler öte yana.

Sordu:"Söyle bakalým kaç taneydi ekmeðin?"
"Ýki" dedi yahudi, bir ekmeðe bin yemin.

Ýlerlediler... Ýsa, yine vurup asayý
Ýyileþtiriverdi bir cüzzamlý hastayý.

Dönerek yahudiye: "Kaç tane idi söyle?"
"Ýki" dedi yahudi, iðreti bir dil ile.

Yorgun-argýn bir aðac gölgesine varýrlar.
Yahudi uyanýkken Ýsa uykuya dalar.

Bir münâdi gelerek yahudiye hitâben:
"Birini arýyorum,bilmem tanýr mýsýn sen?"

Yahudi:"Nasýl biri, kim imiþ ki bu adam?"
Münâdi: "Hastalara sifâ veren bir adem.

Ayaða fýrlayarak cin fikirli yahudi:
"Aradýðýn o adam benim ya iþte!" dedi.

Münâdi:"Madem öyle, tez ol, bey kýzý hasta!"
Bin beþyüz altýn vaadetti seni buluna".

Yahudi âsâyý da alarak yola düþtü.
Varýp saraya beyle uzun uzun görüþtü.

Yahudi pek emindi; bakýp hastaya güldü.
Sonra vurdu âsâyý kýza, ama kýz öldü!..

Kerâmeti âsâ da sanan þaþkýn yahudi,
Ýdam edilecekken yetiþti Ýsa Nebi

Çýkýp bey huzuruna dedi ki : "Bey bakýnýz...
Ben kýzýnýzý diriltirim, bir þartla yalnýz."

Bey, bu sözlerden hoþnut :"Ne imiþ þartýnýz?"der.
Ýsa: "Arkadaþýmý baðýþlarsanýz eðer.’

Bey, þartý kabul etti."Bismillah" kýz dirildi!
Ayrýldýlar saraydan, yola devam edildi.

Ýsa:"Kaçtý ekmeðin be adam doðru söyle?"
Yahudi yine "iki" der üçü bile bile!

Yürüdüler ... bir daðýn eteðinde beþ altýn,
Altýn ya, görülmemiþ böylesi... yýðýn yýðýn!

Hem ipten kurtuldu, hem devlet buldu yahudi
Paylaþmaya gelince sýra, Ýsa dedi ki :

"Bak arkadaþým kimin ekmeði iki ise;
O, iki hisse alsýn; üç olanda üç hisse.

Yahudi hemen atýldý: "Sana demek güçtü .
Ama inanýnýz ki benim ekmeðim üçtü."

Ýsa Aleyhisselâm: "Pekâla madem öyle
Altýnlarýn hepside senindir bundan böyle."

"Lâkin seninle artýk arkadaþlýk yapamam."
Deyip ayrýldý ondan; etti yoluna devam.

Ýþittiði sözlerden pek memnundu yahudi:
"Tez davranmalý, çünkü iþ baþa düþtü þimdi."

Diye düþlerken... birden iki kiþi belirdi .
Onlar iki...yahudi ikiye karþý birdi.

Adamlar varýp hemen çöktüler yahudiye;
"Biz de ortaðýz, yoksa keseriz seni" diye.

Sivri uçlu býçaklar parlamýþtý ensede .
Lâkin vazgeçemezdi altýnlardan ölsede!...

Düþünüp taþýndý ve bir anda binbir hile;
"Beni öldürmek çözüm deðil,dinleyin hele:"

"Bundan böyle yok artýk bize dünyada çile.
Bu altýn hepimize yeter de artar bile."

"Siz burada bekleyin ben varýp hemen köye
Bir kaðný getireyim; yoksa taþýnmaz diye."

Razý ederek gitti, lâkin o iki kiþi
Baþbaþa verip tez elden bitirdiler iþi.

Dediler: "Gelir gelmez biz onu öldürelim!
Ýkiye bölmek varken, neden üçe bölelim?

Onlar böyle düþlerken, çýka geldi yahudi.
Zehirli ekmekleri uzatýp "yeyin" dedi!

Emeðe bakan kim ki, çullandýlar aniden .
Kesip baþýný hemen ayýrdýlar gövdeden.

Sevinçleri kat kattý; hop güle hop oynaya
Çabucak yüklediler altýnlarý kaðnýya.

Bu mutluluk bir daha ele geçer miydi hiç (!?)
Seyre doymak ne mümkün; her yanda neþ’e sevinç

Acýkmýþlardý, bir de ziyâfet çekmek gerek;
Ýþte kýzarmýþ tavuk, iþte taptaze ekmek!

Yahudi bu, yutar mi? Hepten zehir ekmekler!
Can verdi ikisi de,ziyan oldu emekler.

Hile, desise, fitne, yahudinin hüneri;
Aman uzak dur, ya öteye git, ya gel beri.

Zehir, ya yahudi, ya akrep ya yýlandadýr!
Þeytanla ortak eken her zaman ziyandadýr!

Unutma ey müslüman, bu "üç"ler" müthiþ beter!
Daha ne yazýp ne söyleyeyim, anla yeter!

Kemal Karapýçak - ÝZMÝR

Sosyal Medyada Paylaşın: