Aydýnlýk sokaklara, çekilmiþ duvar varken, Engellere birlikte direnmeye var mýsýn? Her þeyleri tek düze, bir hiçin içindeyken, Bildiðimiz bu yolda, yolculuða var mýsýn?
Mesafeler çok kýsa, ölçülmez burda zaman, Tartýlarý býrakýp, aðýrlýða var mýsýn? Yadsýnmýþ duygularýn, sevabýný bulmadan, Üstesinden gelmeye, birlikte sen var mýsýn?
Heybemizde tuz ve su, dayanýp acýlara, Karnýmýza taþlarý, baðlamaya var mýsýn? Süslenmiþ umutlarý, býrakýp sokaklara, Ateþ gibi kumlarda, yürümeye var mýsýn?
Ellerdeki nasýrla, þefkatle kucaklayýp, Soysuzluða direnip, vurulmaya var mýsýn? Daðlardaki beyazýn, renklerini kuþanýp, Bir umut þafaðýnda, doðmaya sen var mýsýn?
Kýzýllaþmýþ daðlarýn, taþýnda topraðýnda, Bir asi günahýnýn, sevabýna var mýsýn? Sevdaya bürünerek, yansýyan ýþýðýnda, Yedi veren gül gibi, yeþermeye var mýsýn?
Var olmanýn özünü, sýrtýnda taþýyarak, Ruhunu bedeninde, toplamaya var mýsýn? Siyah beyaz renkleri, beynine yansýtarak, Doðru ile yanlýþý, ayýrmaya var mýsýn?
Onurluca yaþamýn, özünü yýpratmadan, Direnmenin ruhunu, taþýmaya var mýsýn? Parasýz ve de pulsuz, bu yoldan hiç çýkmadan, Ruhunla beynin ile, yaþamaya var mýsýn?
Þahin HANELÇÝ 27.11.2007 Sefaköy-Ýstanbul
Fotoðraf Adamova Sevda Ralenova’ya aittir. Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.