ÂHİR GÖZLERİN
Iþýklý bakýþýn umudun rengi
Sanki yemyeþil bir þehir gözlerin
Perilerde yok o gülüþün dengi
Mecnun’a çeviren sihir gözlerin
Ab-ý hayat olsa katresi bile
Tereddütsüz dönüp bakmam sebile
Sonu ecel olsa yar bile bile
Ýçilmeye deðer zehir gözlerin.
Gülüþün silahýn kirpiklerin ok
Hedefin olmaya dünden razý çok
Özel bir çabaya ihtiyacýn yok
Âþýkýn etmekte mâhir gözlerin.
Bakýþýnda senin bir sýr,bir giz var
Hemen her anýmda senden bir iz var
Bende ben yok artýk sadece “biz” var
Kalbime vurduðun mühür gözlerin.
Aþkýn rotasýný kendim çizerken
Demir alýp liman liman gezerken
Nice Ummanlara dalýp yüzerken
Kapýlýp gittiðim nehir gözlerin.
Yüzüne bakmaya can nasýl doyar
Türlü cefa versen gönül hiç sayar
Býrak mutluluðu çilem olsan yar
Çekilmeye deðer kahýr gözlerin.
Sensiz gecelerde kötü vaziyet
Yokluðunda zaman büyük eziyet
Gönlümde deðil yar asýl meziyet
Beni þair eden þiir gözlerin.
Hasan’da bu sevdan hiç solmayacak
Kalbime bir baþka aþk dolmayacak
Senden sonrasý yok hiç olmayacak
Gayrý benim için âhir gözlerin.
Gayrý benim için âhir gözlerin.
Hasan Hüseyin YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.