Yel olup sokaðýmdan savrulurup gittin’de ne buldun, Sevda pýnarýndan kana kana bir yudum su’mu içtin, Görsen þu anki halini benden daha derbedersin, Bir çirkinin bir miskinin gönül sayfalarýný süslemiþsin, Acýrým gülen gözlerine dinmek bilmeyen yaþlarla yormuþsun,
Be kahrolasý ne vardý sanki çekip gidecek, Sevda rengine boyadýðýmýz gönül kapýma, Adýna ayrýlýk denilen o malum kilidi vurduracak, Sana han yüreðime nefret tohumlarýný ektirecek, Dört mevsim sevda hasatý diye sen öfkeyi biçtirecek,
Yaþar iken sen bütün beyazlar kefenin olsun, Ýndirmiþ iken bir vakitler duvarýmdaki asýlý resmini, Gömmüþ iken seni mazideki ana ellerimle kazýlý mezara, Nereden bile bilirdim bir gün piþman olacaðýný, Dönüp geleceðini ansýzýn kapýma dayanacaðýný af dileyeceðini...!