Trenler gelir geçer sis bulutlarýnýn arasýndan. kimileri iner kavuþmak ümidiyle, kimileri de geri dönmemek üzere biner gider.
Ben seni beklemekteyim
’ Azelya ’
Her tren sesinde sana kavuþma ümidinin titrek sesi avaz avaz baðýrýrken içimde, bir sen inmezsin.
’Azelya’
Çaresiz gözlerle, sana kavuþma heyecanýmý uðurluyorum giden yolcularýn ayak izlerinde. Birileri þehrine ayak basarda feryadýmý hissedip gelirsin belki diye bekliyorum.
’Azelya’
Soðuk bir istasyon bankýnda bekleyiþlerim küf tuttu, þimdi hangi umud yýkar ki gelmeyeþinin paslý kirini. Þimdi su bassam söndürür mü? baðrýmda ki ateþi.
Söylesene
’Azelya’
Tükendim raylara uzanýp ölümü bekleyecek kadar çaresizim.
Kanatýyorsun /aðlatýyorsun beni
çýk gel artýk
’Azelya’
Bitsin bu boynu bükük bekleyiþim.
Fatma Berber
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Yiğit Berber Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.