Gönülden gönüle köprü kurunca
Sevginin o gücü bitmesin oðul
Haklýnýn yanýnda dimdik durunca
Yürekte o azmin gitmesin oðul.
Unutulup benlik ile özümüz
Haksýzlýðý görmez olmuþ gözümüz
Kaybedersek yere düþer yüzümüz
Tarihle baðýmýz yitmesin oðul.
Ýstemem düþmesin takatten dizden
Doðruyu bulmuþken bizleri izden
Hak ile hakikat ayrýlýp özden
Aman ha yanlýþa itmesin oðul.
Kalbinde imanýn dilinde zikir
Sarmalasýn seni ince bir fikir
Olmayasýn sakýn akýldan fakir
Bu bataklýk seni yutmasýn oðul
Hep iyi düþünüp güzeli görüp
Ýlmek, ilmek kalbe sevgiyi örüp
Gönül bahçesinden içeri girip
Düþmanlýk, kin nefret gütmesin oðul.
Mazlumun zulümden yanýnca baðrý
Bütün vücudunu sarar bir aðrý
Belkide Mahir’den sana son çaðrý
Duman olup sözüm tütmesin oðul.
___________Mahir Baþpýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.