Ah! Dedem! Ben, bu dünyaya Gelmek istermiydim. Annemden, babamdan Ayrý olmak istermiydim. Ah! Dedem! Kaderimi ben çizmedim Alýnyazýmý ben yazmadým. Hangi çocuk isterdi ki Anneden, babadan Ayrý olmayý. Karanlýk gecelerde Yalnýz kalmayý. Ah!Dedem! Ben, Kavgalar içinde büyüdüm Ben, sevgiyi az Ýhaneti çok gördüm. Kýrýldým. Ýncindim. Ama dedem Hepsini içime gömdüm. Ah! Dedem Hangi çocuk isterki Annesini, babasýný Baþkalarýyla paylaþmayý. Kýrýlýrsýn bana Darýlýrsýn bana Anlatamam sana herþeyi. Bana.öðretmediler dedem Kitap okumayý. Kural nedir bilmedim. Disiplin nedir görmedim. Ben çocuktum dedem Ben küçük bir çocuk!... Yalanlarla büyüdüm. Kitap yerine. Sen"kural"diyorsun Babaannem"oku"diyor Ne okumak, Ne kurallara uymak Gelmiyor içimden Gelmiyor dedem!... Sevgiye açým dedem Ben ilgiye açým Elbet bende büyüyeceðim Ben sizi, siz beni Ýþte o zaman anlayacaksýnýz Dedem!... D. Erdem Ocak 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Davut ERDEM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.