KİBİRLİNİN BELASI ÇELİMSİZ OLUR

Nemrut kendini sanmýþtý ki azam.
Kibri katmerleþip olmuþtu azan.
Yaptýðý gaflarla olmuþtu sazan.
Küçücük bir sinek sonun getirdi.
Çýrpýnarak hayatýný bitirdi..

Merhamet yoksunu ey kalbi katý!..
Sen de doldurursun vakti saatý.
Kurtarmaz insaný yatý ve katý.
Öyle bir yel eser çarpar yerlere.
Muhtaç olun zulmettiðin kullara.

Ne tahtlar çöktü de yerle bir oldu.
Her zulüm son buldu miadý doldu.
Sanýr mýsýn ki zulüm abat oldu?..
Kibirle kuþanan þeytanýn dengi.
Yaptýðý iþlerin yoktur ahengi.

Zelzele eyledi sanýr kükreyip.
Ayýbýna katmerlisin ekleyip.
Ýrtifa düþerken uçar belleyip.
Boþ konuþur sanýr kitap ortasý.
Sýnýrý yok nutkun kayýp hartasý.

Sýrtýný dayayýp bir kaç çakýla.
Hasret kalmýþ danýþacak akýla.
Kendi kuldur amma düþman her kula.
Kibrinden taviz yok girmiyor yola..
Baltayla giriþir bastýðý dala..

Hakaret aðzýnýn sakýzý -süsü.
Kibrinden kalkýyor haya örtüsü.
Ahlaký firarda kayýp görgüsü.
Kendin alim sanýr dil söz tekrarý.
Anlattýðýný anlamaz deðil arý.

Arpa boyu gider baþý dolanýr.
Haram cazip gelir yutar-yalanýr.
Her gördüðü güzelliðe sulanýr.
Kibrin zirvesinde engini tarar.
Hiç demiyor taþ küçüktür baþ yarar..


Emine Balý Oðuz
Sosyal Medyada Paylaşın: