Ömrüm

Ömrüm
Çiçekli bahçelerden
cehenneme yürüyorum
Güzel günlerden
karanlýða koþuyorum
gözyaþlarý biriktiyorum gözlerimden
Ateþlerde yanarken söndüreyim diye

Hangi bahçenin meyvesini çaldýk
Kimin günahýna girdik ki
bu ayrýlýk baþladý
Gecenin uykusunda yatarken
kim beni uyandýrdý
Sabahýn yellinde
tenim yoklun ile sarsýldý

Ey diyarlarýn mahsun güzeli
kime baktýnda nazarýn deðdi
taþlar parçalandý
gök inledi
yüce daðlar
üzerime yaðmur gibi taþ yaðdýrdý
biz kimin esiri olduk ki aramýzda denizler girdi ...

Sevgilim baðdadýn gülleri
yanýyor senin yokluðunda
Ýran’ýn kadim þehirleri yaðmalanýyor
Ýstanbul’un camilerinde aþk iniltileri yayýlýyor semaya ...

Can yakýyor
can yakýlýyor burada
Sen neredesin ömrüm
hangi huzuru bozduk
kimden çaldýk bunu

Bir kýþ günü topraða verdim seni
Ölüm Allah’ýn emri ömrüm
Ben olmadan hangi yaban ellere göç ettin

Hani kamer de yan yana duracaktýk
Yýldýzlarýn gölgesinde bekleyecektik
Hani mezarýmýz gökyüzüne gömülecekti
Nerdesin ey ömrümün sahibi
Hangi cehennem kuyusundasýn
Yedi kat semanýn sahibi
Ýkimize rahmet yaðmurlarý yaðdýrýr belki






Sosyal Medyada Paylaşın: