Annem

Karþýlýk almadan sevmektir iþi;
Ýki cihanda da yok baþka eþi;
Özveri yurdunun batmaz güneþi;
Canýmsýn, ruhumsun, kanýmsýn annem.

Sen melek olunca sarardým, soldum;
Çeþm-i giryan ile deryaya doldum;
Adam oldum ise, sayende oldum;
Erliðim, þöhretim, þanýmsýn annem.

Tek gayesi idi O’nun evladý;
Bizdik hayattaki tek bir muradý;
Muhabbeti sonduz, tükenmez tadý;
Öz caným, varlýðým, Han’ýmsýn annem.

Geceyi, gündüzü, ömrünü verdi;
Gönül sofrasýný önüme serdi;
Benimle aðlardý, benle gülerdi;
Canýmdan da öte canýmsýn annem.

Osman Bölükbaþý Dara
Sosyal Medyada Paylaşın: