Gittiðim zaman altý ay dönmüyorum Hani mecbur olmasam hiç dönmeyeceðim Saçým sakalým uzayýp karýþýyor Unutuyorum aynalarý Hatýrlamýyorum insanlarý Kayalarýn siperinde Vadinin ucundayým Yer gök ayný sesi veriyor Baktýkça insan imreniyor
Sýk sýk suya giriyorum dere yataðýnda Dað kecileri var karþý yamaçta Onlara yaklaþmam asla Küçük bir ateþ yakarým Günde bir balýk yetiyor bana Yýlda üçyüzatmýþbeþ balýk eder Üzülüyorum gerçekten Hiç yemesem ne olur Ama nasýl kalýrým ayakta
hayel kurmam burda Bir yanýmda güneþ doðar Bir yanýmda batar Hayele ne gerek var
Gün önce katþý bayýrda aydýnlanýr Sonra kuþlar duyulur Ah keþke gerçek olsa Orda yorgunluk mu olur
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.