ÖMRÜM AZALDI
Hal bilmeze harcamýþým ömrümü
Þu yanan gönlümde sevðim azaldý
Hal biliez kullara verdim gönlümü
Sevdalara düþtüm ömrüm azaldý
Doðmuyor karardý güneþim ayým
Azaldý çevremde yeðenim dayým
Ne kadar dardayým nasýl zordayým
Gelirim yetmiyor param azaldý
Kurudu gönlümün güllü yapraðý
Her þeyden kutsaldýr vatan topaðý
Her zaman dumanlý bu gönül daðý
Þu gönül daðým da sevgi azaldý
Bende bir insaným ortada halim
Bir sevdaya düþtüm büküldü belim
Sustu konuþmuyor kalemim dilim
Sevdadan söz eden insa azaldý
Ne zaman kalkacak gönlümün kýþý
Durmadan akýyor gözümün yaþý
Bana mesken oldu daðlarýn baþý
Yüce dað baþýnda kuþlar azaldý
Baþýmdan geçenler bu neyin nesi
Her an kulagýmda çýnlýyor sesi
Ölse bitmez kul yýlmazýn çilesi
Hak adalet diyen insan azaldý
KUL HÜSEYÝN YILMAZ SAYGILARIMLA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.